| |
- L’OSPITE È COME IL PESCE DOPO TRE GIORNI PUZZA میهمان مثل ماهی است که بعد از سه روز بو می دهد
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
بخشش را "بخش کن"... محبت را "پخش کن" ...
غضب "پریشانی" است... نهایتش "پشیمانی" است ...
شکیبایی... بر هر "دعوایی"، "دواست"...
هر چه "بضاعتمان" کمتراست ... "قضاوتمان" بیشتر است...
با "خویشتنداری" ... "خویشاوند داری" ...
به "خشم" ... "چشم" نگو ...
سوء تفاهم، "تیر خطایی" است..که از "گمان" رها می شود!
انسان "خوشرو" ... گل "خوشبو" ست.
"دوست داشتن" ... را "دوست بدار".
از" تنفر " ..."متنفر"باش
به "مهربانی" .. "مهر" بورز
با "آشتی" .... "آشتی" کن
و از "جدایی" ..."جدا "باش….
از دورویی "دوری" کن...
ایران -فارس - شیراز-اندیشه بیان قلم شهرراز-مرکز ترجمه STC- دارالترجمه STC
|
|
|
|
تاریخ درج خبر:9 دي ,1394 9:20 ق.ظ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
