زمان گذشته کامل (past perfect) برای نشان دادن یک عمل یا کار که در زمانی پیش از زمان مشخص در گذشته اتفاق افتاده استفاده می شود.
کاربردها
یک فعالیت پیش از یک زمان مشخص در گذشته، با تاکید بر اینکه این اتفاق مشخص حتما پیش از زمانی خاص در گذشته افتاده. به مثال های زیر توجه کنید:
Little Miss Muffet sat on her tuffet after she had made herself some porridge. (خانم مافت کوچولو روی صندلی اش نشست بعد از اینکه برای خودش مقداری فرنی درست کرده بود.)
She had not eaten much of her porridge when a spider frightened her away. (او چیزی از فرنی اش نخورده بود وقتی که یک عنکبوت او را ترساند.)
در عبارات شرطی نوع سوم (if-clause type III)، شرطی که درنهایت در گذشته اتفاق نیوفتاده.
If the spider had not frightened her, she would have finished her porridge sitting on her tuffet. (اگر عنکبوت او را نمی ترساند، او درحالی که روی صندلی نشسته بود فرنی اش را تمام می کرد.)
ساختار گرامری
برای ساختن زمان گذشته کامل به شکل گذشته از فعل کمکی have (همان had) به همراه شکل سوم فعل (past participle) نیاز داریم:
جملات مثبت جمالت منفی جملات سوالی
همه حالت ها مشابه است
I had played/spoken
I had not played/spoken
Had I played/spoken?
حالت سوم فعل (Past participle)
ساختن شکل سوم برای فعل های با قاعده با اضافه کردن پسوند –ed به فعل اتفاق می افتد. برای افعال بی قاعده باید شکل سوم فعل را یاد بگیرید.
استثناهای حالت سوم برای افعال با قاعده
اگر فعل به –e ختم شود تنها به آن –d اضافه می کنیم. به مثال زیر توجه کنید:
love – loved (loveed)
برای افعالی که پیش از اخرین حرف بی صدا یک حرف صدادار با صدای کوتاه و تاکید دار (stressed) دارند، اخرین حرف فعل تکرار می شود. به مثال زیر توجه کنید:
admit – admitted
حرف L به عنوان حرف بی صدا بعد از حرف صدادار در “انگلیسی بریتانیایی” تکرار می شود اما در “انگلیسی آمریکایی” نمی شود. به مثال زیر توجه کنید:
travel – travelled (British), traveled (American)
اگر فعل به y ختم شود حرف y به i تبدیل می شود. به مثال زیر توجه کنید:
hurry – hurried
|