|
سبک در ترجمه
در این مقاله کوشش خواهد شد تا پس از ارائه تعریفی از سبک[1] بدان معنایی که در ترجمه شناسی مطرح است، برخی از گونه های آن مورد بررسی قرار گیرد و سپس آنچه از دیدگاه زبانشناسی به عنوان اصول رعایت سبک در ترجمه مورد نظر است، به گونه ای ساده انگاشته بیان شود.
آنچه در این مختصر تحت عنوان سبک مطرح می شود، با تعریفی که از آن در بررسی های ادبی مورد نظر است، کم و بیش متفاوت می نماید. در اینجا منظور از سبک، شیوه بیان متن زبان مبدا است.
سبک یا شیوه بیان یک نویسنده نسبت به موضوع مورد نظر وی دارای ویژگی های خاصی است. به طور کلی سبک یک داستان با سبکی که در نگارش مقاله ای علمی ارائه می شود متفاوت است. زبانی که برای توصیف علمی یک رویداد به کار می رود، با توصیف ادبی همان رویداد و طبعا توصیفی که از آن رویداد برای کودکان ارایه می شود، تفاوت بارزی دارد.
یک نویسنده بر اساس دو عامل موضوع و مخاطب، سبک یا شیوه بیان خاصی را برمی گزیند و در طول متن خود رعایت می کند. هر یک از این سبکها از نظر واژگان، ساخت های دستوری و کاربردهای معنایی با یکدیگر تفاوت دارند. به عبارت ساده تر، کاربرد واژه ها بدان شکلی که در یک متن ادبی قابل رویت است معمولا جایی در یک مقاله علمی ندارد، زیرا اگر نگوییم نادرست به هر حال مضحک است اگر برای نمونه مسوول هواشناسی به هنگام گزارش وضع هوا به جای واژه «آسمان» از «گنبد مینا» استفاده کند و یا دندانپزشکی در مقاله علمی خود به جای استفاده از اصطلاح «ارتدنسی» عبارت «به زنجیر کشیدن مرواریدهای نشسته در قفای غنچه رخ» را به کار برد.
بدین ترتیب می توان گفت که سبک بر اساس موضوع و مخاطب دارای گونه های متفاوتی از یکدیگر است، که خود می تواند به انواعی فرعی تقسیم پذیر باشد:
الف- گونه موضوع مدار
ب- گونه مخاطب مدار
از آمیزش این دو گونه ی اصلی نیز سبک های متنوعی به وجود خواهد آمد.
رعایت سبک متن زبان مبدا در ترجمه، یکی از اجبارات مترجم است. این کار مستلزم شناخت گونه خاصی است که در متون مختلف به کار می رود. مترجم بر اساس تجربه خود در شرایطی خاص، ترجمه معنایی را یعنی توجه به آنچه نویسنده می گوید یا ترجمه ارتباطی را یعنی آنچه برای خواننده قابل درک است، برمی گزیند، اما اختیاری در تغییر سبک ندارد. همانطور که نویسنده نباید مقاله ای علمی را به گونه ای ادبی یا محاوره ای بیان دارد، مترجم نیز نمی تواند در تغییر سبک متن از خود اختیار نشان دهد، زیرا چنین اختیاری به قربانی کردن سبک متن زبان مبدا خواهد انجامید. این مساله به ویژه در میان مترجمانی که خود نویسنده نیز هستند فراوان به چشم می خورد. اینان سبک نگارش خود را بر متن تحمیل می سازند و گاه حتی از این مرحله نیز گامی فراتر می نهند و به دلیل آگاهی کامل از موضوع متن زبان مبدا در طی ترجمه آرای نویسنده را دستکاری می کنند. در چنین شرایطی ترجمه به دست آمده بر اساس نقد علمی ترجمه، برچسب «نادرست» خواهد گرفت.
ترجمه مقالات تخصصی - ترجمه مقالات isi - ترجمه مقالات دانشگاهی - ترجمه مقالات دکتری - ترجمه مقالات دانشجویی - مرکز ترجمه stc - موسسه ترجمه stc - دارالترجمه stc - مرکز تخصصی ترجمه stc - مرکز ترجمه آنلاین stc
|
