همانند آنچه که در قبل اشاره شد، تئوری چندنظامی ( در دهه 1970 شروع شده است و مطالعات ادبیاتی به عنوان رفرنسی جای خود را باز کرده است.  علاوه بر این، هنگامی که محققان شروع به کشف زمینه ترجمه سمعی بصری به عنوان موضوع بسیار مهم کردند همانند آنچه که توسط گامبیر (2003) بیان شد، این برای متن­های سمعی بصری طی دهه 1990 استفاده شد. از پیشگامان در کاربری تئوری چندنظامی در متن­های سمعی بصری پاتریک کاتریس در سال 1992بوده است، که تئوری­های چندنظامی کاربرد شده در ترجمه با متن­های سمعی بصری معرفی شده – متن­های فیلمبرداری- به عنوان رفرنس پیشنهاد نموده است. بر این اساس، او به طور کاملاً صحیحی بر استفاده از تکنیک­های ترجمه به عنوان التی برای تحلیل و توصیف فرایندهای سازگاری فیلمبرداری مطالعات ترجمه ­ای و مطالعات سازگاری فیلم با انتقال منبع به متن­های هدف تحت شرایط هم ارزی یا تغییرناپذیر، پیشنهاد نموده است (کاتریاس 1992: 54). از این رو، مشخص شده است که تئوری چندنظامی می­تواند نه تنها در ادبیات و ترجمه بلکه در سینما نیز به کار برده شود.

من می­خواهم تا تمایلات نسبتاً جدید در میان گروه­ محققان ترجمه که اعتقاد دارند که هیچ زمینه ­ای برای کاهش مفهوم ترجمه در ارتباطات درون زبانی تنها وجود ندارد، و همچنین کسانی که ترجمه به عنوان یک ظاهر از مکتب علائم رمزی طبیعت عمومی پذیرفته شده باشد، به هم بپیوندد.

 در بخش آتی، من باید بین ترجمه سمعی بصری به عنوان فرایند ترجمه سمعی بصری به عنوان محصول بدنبال خط تحقیق چوئوم تمایزی قائل شوم.

مرکز ترجمه STC